به طور کلی اجزای پرس ایزواستاتیک داغ (HIP) به چند بخش ترموکوپل، سیستم افزایش فشار، المان‌های گرمایش، مخزن تحت فشار و کوره تقسیم می‌شود.
درون مخزن تحت فشار که عموما از گاز آرگون استفاده می‌شود عمل فشردهسازی گاز صورت می‌گیرد. عموما از گازهای بیاثر استفاده می‌شود تا واکنش شیمیایی درون محفظه صورت نگیرد. به مخزن گرما داده می‌شود و این باعث می‌شود فشار درون مخزن افزایش پیدا کند. بسیاری از سیستمها از پمپاژ گاز نیز برای رسیدن به سطح فشار مورد نظر استفاده میکنند. این فشار از تمام جهات به مواد وارد می‌شود از این رو به آن ایزواستاتیک میگویند. دیواره مخزن از حلقههای فولادی فورج شده و یا سیم فولادی مقاوم در برابر خستگی پوشیده شده است.
در حین عملیات پرس ایزواستاتیک داغ مواد تقریبا در دمای 1450 درجه سانتیگراد به هم فشرده شده و فشار گاز تا 200 مگاپاسکال بالا می‌رود. اجزای سیستم در داخل مخزن تحت فشار باید قادر به مقاومت در مقابل تغییرات سریع حرارت باشند. در این صورت در صنعت ساخت و ساز کوره باید از مواد مقاومی چون مولیبدن و تنگستن که فلزات مقاومی در دماهای بالا هستند استفاده نمود. برای تقویت ساختار خالص مولیبدن، اضافه کردن موادی چون تیتانیوم و زیرکونیوم مفید به نظر می‌رسد.
جریان الکتریکی از بین المان های گرمایش حرکت می‌کند و گرما تولید می‌کند. موادی که برای ساخت این المان ها به کار می‌رود عموما از جنس مولیبدن، تنگستن، تانتالیم، نیوبیم می‌باشند و آلیاژهای آن‌ها کاملا برای این کار طراحی شده است. فلزات نسوز ضریب انبساط حرارتی پایین و هدایت حرارتی خوبی دارند از این رو در ساخت المان‌های گرمایش کاربرد دارند.